Zacytuję na początek Oskara Wilde’a „ Jeśli lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni”.
Po czym oceniasz czy ktoś jest twoim przyjacielem?
Kto to jest przyjaciel? Co zrobić, gdy taka osoba się zmienia, a ty czujesz, że przestajesz być dla niego ważna?
Według mnie przyjaciel to osoba, w towarzystwie, której jestem sobą i mogę taka być. Na autentyczności i naturalności budowaliśmy tą więź. Tacy się poznaliśmy, zaakceptowaliśmy i czuliśmy dobrze w swoim towarzystwie przez wiele lat.
Wiele wspólnych doświadczeń czasem dobrych, czasem złych weryfikuje tę relację.
· - Takiej osobie ufam. Co to znaczy? Mogę powierzyć swoje tajemnice i dylematy, o których ma nie usłyszeć świat.
· - Taka osoba potrafi mnie docenić, zauważyć moje starania, sukcesy i mówić o nich bez zazdrości.
· - Taka osoba potrafi cieszyć się razem ze mną, gdy mam powód do radości czy dumy (dzieci, kariera).
· - Taka osoba nie ignoruje moich uczuć i potrzeb. Przyjmuje informację zwrotną na jej temat, bo wie, że skoro tak mówię, to znaczy, że tak się czuję i potrzebuję coś wyjaśnić.
· - Taka osoba ma dla mnie czas. Nie musi być długi i częsty – każdy ma swoje życie, ale ma go dobrej jakości i jest inicjowany przez obie strony.
· - Taka osoba potrafi być szczera. Kiedy ją zranię lub poczuje się z mojego powodu źle – powie mi o tym, bo jej zależy.
· - Taka osoba dba o przyjaźń, interesuje się.
· - Taka osoba potrafi pocieszyć, gdy tego potrzebuję.
· - Taka osoba daje i wymaga. Mamy i przestrzegamy nasze zasady.
· - Taka osoba walczy.
· - Taka osoba ma odwagę mówić co myśli i czuje.
Dlaczego i po co?
Bo jej zależy!!!
„Przyjaźń” nabrała formy kobiecej, bo jest rodzaju żeńskiego, jednak absolutnie mam tutaj na myśli przyjaźń w każdej formie, bez różnicowania płci😊
Czy takie przyjaźnie w ogóle istnieją?
Czy taka relacja może przetrwać wszystko i trwać całe życie?
Czy masz takich przyjaciół? Jakim ty jesteś przyjacielem? Jaką ja jestem przyjaciółką?
Jeśli nie będzie dialogu, odwagi i szczerości przyjaźń nie przetrwa.
Jeśli ktoś chce być dobrym i fantastycznym dla wszystkich, to znaczy, że jednostki, choć kiedyś ważne, przestały się liczyć.
Podpisuję się pod powyższym cytatem i wszystkim życzę, w tym sobie, uważności na potrzeby drugiego człowieka i dbania o bliskość.