Blog

Dzisiaj opowiem krótko o tym, jak zdałam sobie sprawę z tego, że czasem wolno narzekać.

Sytuacja z mojego podwórka. Moi znajomi i rodzina wiedzą, czym zajmuję się zawodowo i są przyzwyczajeni do tego, że często nie wychodzę z roli coacha czy mentora.

Moja mądra, nastoletnia córeczka, podczas dzisiejszego wieczornego spaceru do supermarketu powiedziała:

„Wiesz mamo…nie lubię jesieni, i zimna, i ubierać się ciepło, i krótkich dni…

Ja na to: „Kochanie jeśli czegoś nie możemy zmienić musimy to zaakceptować – circle of life”.

Zacytuję na początek Oskara Wilde’a „ Jeśli lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni”.

Po czym oceniasz czy ktoś jest twoim przyjacielem? Kto to jest przyjaciel? Co zrobić, gdy taka osoba się zmienia, a ty czujesz, że przestajesz być dla niego ważna? Wg mnie przyjaciel to osoba, w towarzystwie, której jestem sobą i mogę taka być. Na autentyczności i naturalności budowaliśmy tą więź. Tacy się poznaliśmy, zaakceptowaliśmy i czuliśmy dobrze w swoim towarzystwie przez wiele lat.

Wiele wspólnych doświadczeń czasem dobrych, czasem złych weryfikuje tą relację.

 Pytacie o to, co można robić, gdy okres kwarantanny się wydłuża, a ilość pomysłów w głowie maleje?

       Otóż życie w izolowanym otoczeniu, z dala od przyjaciół, a nawet bliskiej rodziny, nie jest łatwe i będzie swoistego rodzaju testem dla nas wszystkich.

Jak się czujesz? Jakie masz nastawienie do wszystkiego, czym się otaczasz w nowych realiach?

Być może o uśmiech jest dzisiaj trochę trudniej.

Być może jest to kwestia osobowości i splotu zdarzeń, które mają na nas wpływ.

Ja zauważyłam, że gdy się uśmiecham i mam dobry nastrój, udziela się on innym osobom z mojego otoczenia.

Świat już jest inny, a kiedy sytuacja z #koronawirusem zostanie opanowana, świat nie będzie już taki sam. Co się zmieniło? Jak przetrwać ten trudny czas? O co warto zadbać?

Takie pytania do mnie przesyłacie, więc odpowiem po kolei. Co się zmieniło?

Dzisiejszy wpis poświęcę temu, co obserwuję u ludzi w obecnym czasie – #koronawirusa czy raczej #COVID-19. Rozmawiam z osobami bardzo mi bliskimi, jak i takimi, których nie znam zbyt długo i zbyt dobrze. Jestem w kontakcie z osobami, które mieszkają na stałe w innych krajach m.in. w Chinach, Japonii, Francji, Szwajcarii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Szkocji i Australii.

Sytuacja jest z pewnością nowa i nie łatwa. Większość osób opiera się na tym, co widzi i słyszy w mediach. Nie ma w tym nic złego, jednak wg mnie oglądanie bez przerwy TV , słuchanie radia 24/7 niepotrzebnie może powodować panikę i strach. #Strach, jako #emocja, jest oczywiście potrzebny, ale gdzie jest granica?

Zrobiłam ostatnio małą ankietę wśród moich odbiorców, klientów, współpracowników, fanów, aby zapytać o czym chcieliby czytać na moim blogu. Okazało się, że lubią słuchać https://www.youtube.com/channel/UCIGah_fQ7ghuxBJ52TIh6JA?view_as=subscriber , kiedy mówię o relacjach, o różnych rolach życiowych, mamy, żony. Zatem wpisy te będą o takich właśnie dylematach z perspektywy mojej - coacha, z obszarów life, inspirowane tym, o czym do mnie piszecie i mówicie, ale także moją własną historią. Jako mama dwójki cudownych dzieci i żona, z ponad 20 letnim stażem, trochę już doświadczyłam i chętnie się tym podzielę. Dzisiaj o uczuciu w związku partnerskim każdego rodzaju.

Dzisiaj o tym czym jest bunt i czym się różni od buntu nastolatka. Czy można go wyeliminować? zmniejszyć? O tym jak sobie poradzić w takich sytuacjach i czuć się z tym dobrze. Bycie rodzicem może być najbardziej rozwijającą i fascynującą przygoda Twojego życia. Zapraszam do lektury i do kontaktu.

Co ważnego jest gdy rozmawiamy? jak to robimy? na co zwrócić uwagę, aby poznać tą niezwykłą umiejętność i móc nazywać ją sztuką? Zapraszam do komentarzy oraz dzielenia się Waszym doświadczeniem

Zapraszam do przeczytania mojego drugiego wpisu, który z nazwy powinien być pierwszym;) oraz do komentarzy i otwartego dialogu.